Hallo Jacobien, Jammer, inderdaad! En lastig is het zeker, die verschillend geschreven namen. Ik veronderstel dat, wanneer er namen van inlandse vrouwen genoteerd werden, dat noteren meestal ‘op het gehoor’ gebeurde. Ik denk dat het meestal Europese ambtenaren (mannen, in die tijd) waren die de namen van (andere) Europese mannen én de namen van de inlandse vrouwen noteerden. Dus waarschijnlijk minder vaak fouten in de namen van de mannen, dan in die van de vrouwen (als je al van fouten-in-namen kunt spreken – in een tijd waarin dat nog niet zo’n gewichtige kwestie was).
