Aangifte van geboorte in Ned Indië rond 1850

[Web master]

Beste Ben,

een nogal late reactie, maar m.i. niet onbelangrijk.

De kinderen die jij noemde, waren erkende kinderen (erkenningen vonden altijd plaats als onderdeel van de geboorteaagifte), dus geen:
– geadopteerde kinderen; adopteren van kinderen van inlandse vrouwen teneinde die kinderen de status van Europeaan te bezorgen (gebeurde altijd bij notariële akte) was na 1848 niet meer mogelijk;
– kinderen die werden gewettigd (zoals eerder in dit topic werd beweerd); ik weet niet beter dan dat als kinderen door het huwelijk van hun ouders werden gewettigd, daarvan in de huwelijksakte aantekening werd gehouden, onder vermelding van hun namen en geboortedata. Maar als ik het mis heb, hoor ik dat natuurlijk graag.
– kinderen uit een wettig Europees huwelijk (zoals eveneens eerder in dit topic werd beweerd); die kinderen werden, behoudens uitzonderingen, in principe tot enkele dagen na de geboorte aangegeven.

Een ander, wellicht bekend, aspect dat ik hier terzijde aanstip, is het volgende.
Geboorten en overlijdens in de opgaven burgerlijke stand in de Indische almanakken, naamlijsten en adresboeken (-1923) staan in feite vermeld onder de plaats waar die gebeurtenissen werden aangegeven en dus in de registers van de bs werden ingeschreven. Het betreft dus de aangifteplaatsen. In de Indische genealogieën die al “sinds mensenheugenis” in druk of op internet verschijnen, worden die plaatsen echter gehanteerd als zijnde de daadwerkelijke geboorte- of overlijdensplaatsen. Dat dit laatste niet altijd juist is, blijkt uit persoonskaarten, waarop met enige regelmaat een andere geboorteplaats staat, dan in de opgaven bs.
Feitelijk zouden we bv. alleen mogen schrijven: geb. Kediri 14 sept. 1873, als we zeker weten dat het desbetreffende kind daadwerkelijk in de plaats Kediri werd geboren. Weten we dit niet met zekerheid, dan zouden we eigenlijk moeten schrijven: geb. (aangeg. Kediri) 24 sept. 1873.

Vriendelijke groet,
Roel de Neve.