Nationaliteit
Forum › Forums › Restricted content › Algemeen › Nationaliteit › Nationaliteit
Hallo Dennis,
Dank voor je eerste antwoord.
Ik had al zo’n vermoeden dat het niet eenvoudig was.
Het onderscheid in Europeanen en Inlanders was mij bekend. De Engelsen hanteerden een zelfde soort systeem doch met verschillen wie bij welke groep hoorden. Zo behoorden Euroaziaten in het Nederlandse recht niet tot de Europeanen terwijl dit binnen het Engels recht wel het geval was.
Als ik het tot zover goed begrijp blijkt uit Artikel 107 RR 1854, zijn Nederlanders allen die binnen het Koninkrijk of deszelfs koloniën zijn geboren uit ouders, aldaar gevestigd. Ik ga er vanuit dat dit voor de Europeanen gold of is dat niet juist?
Nu heb ik de volgende casus:
Stamvader, tot nu toe, geboren in Bengalen abt.1790. Zijn vader is Schots en derhalve waarschijnlijk in het bezit van de Engelse nationaliteit.
Deze stamvader komt in 1812 naar Batavia in het gevolg van Sir Thomas Raffles en bekleed diverse belangrijke functies binnen het Engels bestuur op Java.
Na de Engelse overdracht van Java aan de Nederlanders 1815 blijft hij op Java en maakt daar zijn fortuin.
Hij trouwt tweemaal en krijgt 14 kinderen, zijn onechte kinderen uit Penang niet mee gerekend.
Al deze kinderen worden geboren op Java.
Ook deze kinderen krijgen weer kinderen waarvan de meesten ook allemaal op Java geboren worden.
Nu doet zich het vreemde feit voor dat meerdere van die kleinkinderen van de stamvader nog vóór 1892 het Nederlanderschap aanvragen, terwijl ze dat volgens Artikel 107 RR 1854 allang zouden moeten hebben.
Wat is hier aan de hand?
Hebben deze kinderen en kleinkinderen dan een andere nationaliteit als de Nederlandse en hebben zij wellicht de Engelse nationaliteit? Als dat zo zou zijn is de vraag hoe dat dan geregeld was en waarom dat zo was.
Complex is dit onderwerp dus zeker.
M.v.g.
hj