> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN! <
Het einde van Nederlandsch-Indië op 27 december 1949 luidde de komst van de Indische Nederlanders naar Nederland in. Veel lieten zij achter, wat restte was herinnering. En dreigden de beelden met het voortgaan der jaren minder scherp te worden, dan waren er de meegenomen foto’s. Als het om hun Indische familiegeschiedenis gaat trouwens het enige houvast voor de naoorlogse generaties. Vaak verstopt geraakt op plaatsen waar het daglicht zich niet toont. Zo wachten vermoedelijk duizenden Indische foto’s op het moment weer gezien te worden.
Onderstaande foto dook op toen Anne Karthaus en haar moeder op een doos vol oude familiefoto’s stuitten. De foto is gemaakt in het foto-atelier van Charles van Es & Co.
We zien een ongeveer achtjarige jongen, voor de gelegenheid gestoken in het bekende matrozenpakje. Hij kijkt ons ietwat melancholisch aan. Wat zou er in dat jongenshoofdje op dat moment zijn omgegaan, vraag je je onwillekeurig af. Hij heette blijkens een tekst op de achterzijde van de foto Herbert Richard Karthaus en is de overgrootvader van Anne. Hij werd geboren te Buitenzorg op 15 juli 1893. De foto dateert dus vermoedelijk van rond 1900. Zijn ouders waren Johan Ferdinand Josephus Karthaus (overl. 1913) en de inlandse vrouw Neng Amimoenak Prowata. Volgens een familieverhaal behoorde zij tot de inheemse adel. Herberts vader kwam uit een familie die haar oorsprong in Oostenrijk heeft. De Indische tak van de familie Karthaus stamt af van Johannes Ferdinand Josephus Karthaus (overl. 1894) en Maria Anna Christina Melchers.
Herbert kwam naar Nederland om te studeren, trouwde daar in 1920 met een Hollandse vrouw en kreeg er kinderen. Hij werd gynaecoloog en was als chirurg verbonden aan het St. Ignatius Ziekenhuis in Breda. In die stad overleed hij op 16 februari 1969. Hij was sinds 3 maart 1952 drager van het Kruis van Verdienste, hem door Prins Bernhard uitgereikt omdat hij in de meidagen van 1940 onder moeilijke omstandigheden met beperkte middelen geneeskundige hulp bleef bieden. Met uitzondering van een van hen werden zijn zoons ook arts.
Foto: Anne Karthaus | Tekst: Roel de Neve
Dit artikel begint met de zin “Het einde van Nederlandsch-Indië op 27 december 1949 luidde de komst van de Indische Nederlanders naar Nederland in.”
Daarover gaat ook mijn blog http://patmcast.blogspot.com/2015/04/en-we-noemen-haar-rachita.html. Ben benieuwd of hier voor de lezers nog bekenden of bekende zaken in voorkomen.
Mvg
Peter
Interessant artikel om te lezen. Mensen uit N.O.Indië die naar Nederland kwamen (1900 – 1960) hebben het vaak niet gemakkelijk gehad. Waardering is dan groot als het wel lukt te slagen in de Nederlandse maatschappij. Dat is Herbert Richard Karthaus, geboren 15 juli 1893 in Buitenzorg, zeker gelukt. In de begintijd van zijn studie was hij lid van studentenvereniging Unitas S.R. in Utrecht- de oudste gemengde studentenvereniging van Utrecht, de enige waar iedereen welkom was.